Ekonomi negara Malaysia didakwa sedang
berkembang dengan pesat jika diukur dengan kadar pertumbuhan Keluaran Dalam
Negara Kasar (KDNK) dimana ia berkembang 5.8 peratus pada suku kedua tahun 2017.
Pelaburan asing juga didakwa masuk berpuluh-puluh bilion setahun menandakan
betapa baik dan makmurnya ekonomi Malaysia. Malaysia juga disenarai antara
negara yang paling pesat membangun ekonominya di dalam dunia jika dirujuk
laporan yang dipaparkan oleh akhbar perdana. Tetapi persoalannya, adakah perkembangan
pesat ekonomi negara ini dirasakan oleh rakyat kebanyakkan? Apakah ekonomi poket
rakyat turut sama merasai pertumbuhan pesat itu?
Ekonomi rakyat yang dimaksudkan
adalah hal-hal ekonomi yang memberikan “direct
impact” kepada rakyat seperti harga rumah, persoalan gaji, harga barang
keperluan harian, kemampuan menyimpan dan lain-lain. Rencana ini akan menyentuh
persoalan ekonomi rakyat yang dilihat berjalan tidak seiringan dengan loncatan ekonomi
negara.
Rumah Tak Mampu Milik
Isu harga rumah di Malaysia
merupakan antara isu yang sangat penting untuk dibincangkan. Ini kerana harga
rumah di Malaysia sudah mencapai kepada satu tahap yang tidak masuk akal. Sentimen
rumah mahal ini bukan sekadar cakap-cakap kosong, tetapi telah disokong oleh
kajian yang dilakukan oleh Khazanah
Research Institute (KRI) bertajuk
“Making Housing Affordable” dan
terbit pada tahun 2015.
Menurut kajian KRI, harga rumah
di Malaysia pada tahun 2014 berada dalam kelas ‘sangat tidak mampu milik’ (Seriously Unaffordable) dengan kadar 4.4.
Kajian ini dilakukan oleh KRI mengikut kaedah Median Multiple yang mana mengira penengah pendapatan isi rumah selama
setahun dan diganda dengan tiga sebagai asas kepada harga rumah mampu milik.
Jika harga rumah berkadaran lebih daripada ganda tiga, maka jatuh kepada kelas
tidak mampu milik, dan jika jatuh pada ganda tiga dan ke bawah maka ia akan
jatuh dalam kategori mampu milik. Pada tahun 2012, Median Multiple di Malaysia berada pada kadar 4.02, kemudian pada
tahun 2014 ia meningkat kepada kadar 4.4. Ini bermakna, harga rumah di Malaysia
menjadi semakin tidak mampu milik saban tahun.
Pendapatan penengah isi rumah (Median Household Income) di Malaysia pada
tahun 2014 adalah sekitar RM4585.00 sebulan, manakala untuk setahun pula adalah
RM55,020.00. Harga rumah mampu milik di Malaysia secara idealnya adalah RM55,020.00
digandakan dengan tiga iaitu bersamaan dengan RM165,060.00 dan ke bawah. Tetapi
apa yang berlaku, 60% harga rumah di Malaysia pada tahun 2014 ialah
RM242,000.00 dan ke atas (Nilai Median
Multiple ialah 4.4). Ini bermakna, harga rumah di Malaysia pada tahun 2014
lebih mahal daripada kemampuan pendapatan rakyat sekurang-kurangnya sebanyak
RM77,000.00!
Jika diperincikan lagi kajian
daripada KRI ini kepada pecahan negeri, kita akan dapati Terengganu, Pulau
Pinang, Sabah dan Kuala Lumpur merupakan negeri atau wilayah yang mempunyai
kadar Multiple Median yang sangat
tinggi iaitu lebih daripada angka 5 dan jatuh di dalam kelas ‘sangat teruk’ (Severely Unaffordable). Di Malaysia,
hanya negeri Melaka sahaja yang jatuh dalam kelas harga rumah mampu milik. Kaedah
Median Multiple ini telah dibangunkan
oleh United Nations Centre for Human
Settlement (UNCHS) dan World Bank
pada tahun 1988 dibawah program Housing
Indicators Program.
Antara punca kepada isu harga
rumah menjadi tidak mampu milik adalah apabila kerajaan UMNO-Barisan Nasional
dibawah pimpinan Pak Lah menghapuskan sistem Cukai Keuntungan Harta Tanah
(CKHT) pada tahun 2008 dan diteruskan oleh Najib Razak pada tahun 2009. Sistem
cukai ini diperkenalkan sebelum ini untuk mengekang spekulator hartanah menaikan
harga hartanah secara tidak terkawal. Sejak
dari tahun 1995 hingga ke tahun 2007, CKHT dikenakan sebanyak 30% pada tahun
pertama penjualan semula hartanah. Apabila CKHT mula dihapuskan pada tahun 2008
dan 2009, kenaikan harga rumah secara mendadak boleh dikesan apabila pada tahun
2009 ke 2014, secara purata kenaikan harga rumah adalah pada 10.1% (CAGR)
berbanding sebelum pemansuhan CKHT iaitu hanya 3.1%. Menyedari hal ini,
kerajaan UMNO-Barisan Nasional mula kembali memperkenalkan CKHT secara berperingkat
bermula dengan 5% pada tahun 2010 sehinggalah kembali kepada asal iaitu 30%
pada tahun 2014.
Kadar Kenaikan Gaji dan Kadar Inflasi
Menurut Laporan Penyiasatan Gaji
dan Upah yang di keluarkan oleh Jabatan Perangkaan Malaysia (JPM) pada Mei
2017, gaji penengah (Median Salary) pekerja
di Malaysia pada tahun 2016 adalah RM1703.00 meningkat +6.2% berbanding tahun
2015 iaitu sebanyak RM1600.00. Secara kasarnya, separuh daripada pekerja
Malaysia pada tahun 2016 mempunyai gaji sebanyak RM1703.00 dan ke bawah iaitu bersamaan
dengan 5 juta orang pekerja.
Jika laporan ini diperincikan
lagi mengikut negeri, kita akan dapati kenaikan gaji pekerja di Johor pada
tahun 2016 hanyalah sekitar RM50.00 sahaja dan bersamaan dengan +2.6% kenaikan.
Pekerja di Wilayah Persekutuan Labuan pula tidak menerima sebarang kenaikan
gaji. Jika nilai inflasi pada tahun 2016 diambil kira (+2.1%), kenaikan gaji
pekerja di Johor sebenarnya hanyalah kurang daripada RM10.00 (+0.5%). Lebih
malang di Labuan, kenaikan gaji mereka sebenarnya adalah -2.1%! Hal yang sama
pernah berlaku di Kuala Lumpur (KL) pada tahun 2014-2015 apabila kajian daripada
JPM menunjukkan pekerja di KL tidak menerima sebarang kenaikan gaji dan jika
mengambil kira faktor inflasi, maka kenaikan gaji mereka sebenarnya adalah
-2.1%!
Laporan yang dikeluarkan pada
bulan November 2017 pula menunjukkan, kadar inflasi di Malaysia sehingga Oktober
2017 berada pada kadar 3.7% dan pada bulan Mar 2017 mencatatkan kadar inflasi
tertinggi sepanjang 8 tahun iaitu sebanyak 5.1%! Bank Negara menjangkakan pada
tahun 2017 kadar inflasi negara berada pada kadar 3% – 4% dan ini lebih tinggi
daripada tahun 2016 iaitu hanya sekitar 2.1% sahaja!
Kos Sara Hidup Meningkat
Jabatan Perangkaan Malaysia ada mengeluarkan
laporan Index Harga Pengguna (IHP) pada 24 November 2017 yang menunjukkan
kenaikkan harga barang pengguna sebanyak +3.6% dari Oktober 2016 hingga ke
Oktober 2017. Peningkatan paling tinggi kadar IHP adalah dalam sektor pengangkutan
iaitu sebanyak 12.1%. Hampir semua harga barang harian pengguna meningkat
seperti daging ayam (dari RM8.28 ke RM8.48 per kilogram), Ikan kembong (dari
RM12.39 ke RM13.84 per kilogram), Sawi (dari RM3.72 ke RM4.46 per kilogram) dan
Ikan Cencaru (dari RM8.82 ke RM9.58 per kilogram).
Dalam laporan yang dikeluarkan
oleh badan kerajaan itu, hanya ada 2 sektor sahaja yang mengalami penurunan
harga, sektor komunikasi dan barangan pakaian & kasut. Tetapi barangan
dalam sektor ini bukanlah menjadi keperluan harian pengguna dan tidak begitu
mendatangkan kesan yang signifikan kepada pengguna.
Menurut laporan akhbar pada 28
Disember 2017, Persatuan Pengguna Pulau Pinang (CAP) pimpinan SM Mohamed Idris mendapati
harga barangan keperluan persekolahan meningkat antara 30% hingga 40% tahun
ini, berbanding tahun lalu. Hasil tinjauan CAP mendapati peningkatan harga
kelengkapan lengkap persekolahan bagi murid lelaki pada tahun ini naik sehingga
RM180.90 berbanding RM133.90 pada 2016, manakala murid perempuan pula meningkat
antara RM174.70 hingga RM189.60 berbanding RM157.60 pada tahun lalu.
Agihan Kekayaan Yang Tempang
Menurut Ketua Jabatan Pengurusan
Strategik KWSP, Balqis Yusoff terdapat 65% daripada 6.7 juta pencarum mempunyai
simpanan kurang daripada RM50,000.00 ketika tiba usia persaraan mereka. Dengan
simpanan sebanyak ini, pesara boleh bertahan hanya selama 5 tahun sahaja itu
pun jika mereka hanya berbelanja sebanyak RM820.00 sebulan. Menurut beliau
lagi, hanya terdapat 22% daripada pencarum KWSP mempunyai simpanan yang mencukupi
iaitu sebanyak RM196,800.00 bagi menampung tempoh persaraan mereka pada usia 54
tahun dan ke atas.
Selain simpanan KWSP, indikasi
kekayaan sesuatu masyarakat itu boleh dirujuk dengan unit saham yang dimiliki. Menurut
kajian pakar ekonomi Dr Muhammed Abdul Khalid, 72% pelabur Amanah Saham
Bumiputera (ASB) mempunyai hanya RM536.00 sahaja di dalam akaun simpanan. Ini jauh
ditinggalkan dengan golongan teratas 0.2% yang mana mereka mempunya pelaburan
ASB sebanyak RM745,038.00 di dalam akaun mereka. Ini merupakan jurang perbezaan
agihan kekayaan yang sangat ketara dikalangan masyarakat Melayu dan Bumiputera.
Perbezaan jurang ini jika dirujuk pada Pekali Gini adalah pada kadar 0.838 untuk
tahun 2014. Pekali Gini ialah ukuran ketidaksamaan agihan yang digubah oleh
ahli statistik dan ahli sosiologi, nilai 0 menyatakan kesamaan jumlah dan nilai
1 ketidaksamaan paling maksimum.
Ketidak mampuan untuk menyimpan
kekayaan atau membuat simpanan sebahagian besar rakyat Malaysia berkait rapat
dengan kos sara hidup yang semakin tinggi dan kadar gaji yang agak mendatar.
Menurut Ali Salman daripada Institute for
Democracy and Economic Affairs (IDEAS), “Savings are a function of income and
expenditure. If expenditure rises but incomes do not rise proportionately, then
there will be little savings.” Kenyataan daripada Bank Negara Malaysia pada
tahun 2015 membenarkan kenyataan ini apabila
melaporkan bahawa 3 daripada 4 orang rakyat Malaysia tidak mampu mengadakan
RM1000.00 ketika waktu kecemasan. Ini menunjukkan majoriti rakyat Malaysia
tiada duit dalam simpanan mereka.
Usaha-usaha Kerajaan
Isu-isu ekonomi rakyat yang
dibangkitkan dalam rencana ini bukanlah bermakna tidak ada sebarang usaha
daripada pihak kerajaan untuk menanganinya, tetapi persoalan pokok adalah kadar
keberkesanan usaha yang dilakukan. Contohnya, inisiatif menangani isu harga
rumah oleh pihak kerajaan dengan memperkenalkan projek Perumahan Rakyat
1Malaysia (PR1MA). Menteri di Jabatan Perdana Menteri, Datuk Seri Shahidan
Kassim memaklumkan kepada Dewan Rakyat sejak penubuhan PR1MA pada 2013 sehingga
kini, kira-kira 8,475 unit rumah siap dibina. Daripada jumlah itu, hanya 934
unit rumah PR1MA telah diserah kepada pemilik, manakala selebihnya masih lagi
dalam proses serahan kunci. Jumlah ini
sangat kecil dan mencerminkan kegagalan pelaksanaannya.
Kerajaan juga pernah mencadangkan
penubuhan makmal kaji kos sara hidup pada tahun 2013 seperti yang di umumkan
oleh YB Khairy Jamaluddin. Kemudian pada tahun 2015, Datuk Seri Zahid Hamidi
sekali lagi mengumumkan penubuhan jawatankuasa bagi membincangkan kos sara
hidup. Pada hujung tahun 2017, kerajaan melalui
Datuk Seri Hamzah Zainuddin mengumumkan Majlis Tindakan Sara Hidup Negara bagi
menangani masalah kos sara hidup. Kita dapat lihat kesungguhan kerajaan
UMNO-Barisan Nasional hanya sekadar menubuhkan Jawatankuasa. Tidak dapat
dipastikan, apakah yang telah jawatankuasa ini lakukan atau cadangkan. Berkemungkinan,
ia berakhir sekadar menjadi cadangan dimuka-muka akhbar sahaja.
Krisis Ekonomi Rakyat
Mungkin ramai yang tidak
bersetuju dengan penggunaan istilah krisis bagi menggambarkan betapa teruk situasi
ekonomi rakyat sekarang, tetapi apa yang pasti, jika kerajaan UMNO-Barisan
Nasional berterusan gagal menguruskan isu ini dengan baik, maka tidak mustahil
akan berlaku krisis yang sebenar di masa hadapan. Memahami perit pedih ekonomi rakyat
kebanyakkan bukan dengan menjadikan ratusan manusia yang beratur membeli I-Phone sebagai kayu ukur, tetapi ia
harus datang dengan bersandarkan fakta dan angka, bukan sangkaan.
Ingatan yang sama harus diberikan
kepada Pakatan Harapan yang ingin memerintah negara, ini adalah antara isu-isu
yang dekat dengan rakyat. Pakatan Harapan harus beralih daripada hanya tahu mengkritik dan
membangkang, kepada pakatan yang boleh manawarkan idea, solusi dan alternatif
yang lebih baik.
Rakyat sedang menilai dan
memerhati!
Comments